A8- 16 Ve 16 SL​

1981-1984

Üretim adedi: 1013

A8- 16 ve 16 SL

4-Kapılı A8-16 serisinin üretimi 1981/11’de A2 SL modelinden sonra başladı. Tasarımı, Otosan tasarım mühendislerinden M. Engin Okvuran tarafından çizilen A8-16 modelinin esin kaynağı o dönemin SAAB ve Volvo markalarının modelleri olmuştur. Bu modellere özgü geniş farlar, eğik burun, küt ve yüksek arka kesim gibi öncü detaylar A8-16 dizaynında da kullanılmıştır. İlk prototip çalışmalarında A5 (SV-1600) modelinde kullanılan arka stoplar kullanılmış olsa da, daha sonra 1981 yılına göre biraz modası geçmiş olan ve Böcek’te kullanılan arka stoplarla son şeklini almış, ancak bu değişiklik de aracın yenilikçi felsefesine uygun düşmemiştir.

Aracın ön dizaynından dolayı A8-16 model halk arasında “Baltaburun” olarak da tanınmaktadır. Kabin içi dizayn da pek çok geleneksel Anadol müşterisine ters gelmiştir. 1973’te dizayn edilen SV-1600’ün kapı, cam ve çerçeveleri ile ön konsolu A8-16’da da kullanılmış, bu da potansiyel alıcılarda yeni çizgilerine rağmen bir toplama model hissi uyandırmıştır.

Cam elyafı ve polyesterden imal edilen bu 5 kişilik araç gövdesi, A1 ve A2 platformunda kullanılan aynı boyutlardaki H-tipi tam çelik şasi üzerine oturtulmuştur. Şasi, helezonlu bağımsız ön süspansiyon ve makaslı arka aksın üzerine kurulmuştur.

1981 ve 1982 yılı üretiminin bir bölümünde 65 HP güç üreten (5200 d/d), motor bloğu döküm demirden mamul 1599cc Ford Kent Crossflow OHV motor, bir bölümünde de 74 HP (5300 d/d) güç üreten, yüksek performanslı 1.6 Pinto E-Max SOHC (1593cc) Crossflow tip motor kullanılmış olsa da, bu güçlü motor araca bir albeni kazandırmaya yeterli gelmemiştir.

Durum böyle olunca, üretim masraflarını azaltmak amacıyla 1983 ve 1984 üretimlerinde üretim bandına alınan 16 SL (Saloon) modelinde tekrar SV-1600 modelinde kullanılan 65 HP güç üreten (5200 d/d), motor bloğu döküm demirden mamul Ford (I-4) Kent Crossflow, 4 silindir OHV, 5 ana yataklı 1599cc’lik motor kullanılmıştır. Direksiyon’da “rack-and-pinion” (kremayer) sistemi, frenlerde tek devreli ve servo destekli hidrolik sistem, debriyajda da tek kuru plaka, diyafram yaylı, spiral kontrollu telli sistem kullanılmıştır. Şanzıman olarak  döküm demirden, 4 ileri düz vitesli Ford’un Type 3 modeli tercih edilmiştir. El freni iki koltuk arasında ve mekaniktir. El fren kolu, içli dışlı bir kablo ile arka tekerleklerdeki el freni levyesine bağlıdır. Gösterge panosu direksiyon milinin hemen üzerinde olup, 2 gösterge bulunmaktadır. Solda, alt kısmında uzun hüzme (mavi) ve sinyal (sarı) lambalar ile km sayacının bulunduğu Smiths km saati, sağında ise orta kısmında marş (kırmızı), yağ (yeşil) lambalarının bulunduğu Smiths yuvarlak hararet ve benzin göstergesi yer almaktadır.

A8 modeli, 16 olarak (81/11-82/01) 300 adet, 16 SL olarak da (82/01-84/01) 713 adet ve toplamda 1013 adet üretilmiştir. 

A8 modeli, Otosan’ın Anadol markası ile ürettiği A serisi binek otomobillerin de son halkası oldu ve 1984’te Anadol binek araçları üretimi durdu. Geliştirilmiş olan prototipler de Dünya’nın ve Türkiye’nin 1980’li yıllarda içinde bulunduğu ekonomik, siyasal ve sosyal çalkantılar nedeniyle üretime alınamadı. Bu tarihten sonra, Otosan 1991’e kadar P2 koduyla ürettiği Otosan 500 ve Otosan 600D kamyonetlerin üretimine devam etti. 

Anadol markası ile üretim, Otosan’ın Ford Motor Company ile yaptığı yeni üretim anlaşmaları sonucu 1984 yılında durduruldu.

Otosan daha sonra 1984’te İstanbul Hasanpaşa’daki fabrikasını önce Ford Cargo kamyon üretimi için Eskişehir İnönü’ye taşıdı. 1985’te montaj hatları tamamen değişen Hasanpaşa Fabrikası’nda önce Ford Taunus (1985-1993), daha sonra Ford Escort (1993-1999)  üretimi yapıldı. 

1997 yılında, varılan anlaşma sonucu Ford ve Otosan hisseleri eşitlendi ve Ford-Otosan ortaya çıktı. Bu anlaşma sonrası, 1998 yılında İstanbul Samandıra’da Ford-Otosan Yedek Parça Dağıtım Merkezi ve Nisan 2001’de de Ford-Otosan Kocaeli (Gölcük) Fabrikası yatırımları tamamlandı.  İstanbul Hasanpaşa Fabrikası ise bugün kullanılmamaktadır.